Vorige week werd het met veel bombarie aangekondigde ‘drag-and-drop’ framework Pagelines DMS aangekondigd. Een paar maanden geleden had ik uit nieuwsgierigheid het ‘oude’ platform gekocht, werkend op basis van WordPress, voor 238 dollar omdat het me een handige tool leek om op relatief eenvoudige wijze een bepaald soort websites te kunnen bouwen. Dat was een vergissing. Al gauw bleek het programma te beperkt als het gaat om een specifieke layout en structuur van een website. Ik was meer tijd kwijt met oplossingen vinden voor beperkingen dan als ik kwijt zou zijn geweest met het ‘handmatig’ opbouwen van templates zoals ik gewend was te doen. Een paar weken nadat ik het pakket had aangeschaft kwam de melding dat er ons een revolutie stond te wachten op het gebied van websites maken zonder een enkel regeltje code te hoeven kennen. ’s Wereld eerste DMS (Design Management System), een term bedacht door de makers ervan.
De start was een ramp. Naar eigen zeggen werden de servers van Pagelines gehackt en alles lag plat. Dat kan gebeuren en iedereen zou daar vrede mee kunnen hebben, ware het niet dat er erbarmelijk slecht werd gecommuniceerd met de klanten. Wat daarop volgde was een storm aan reacties vol verontwaardiging en boosheid. Al die tijd lieten de mensen achter Pagelines niets van zich horen. Zelfs nu, een week later, is de communicatie belabberd en men weigert hierbij de hand in eigen boezem te steken. Op het moment van schrijven functioneren nog steeds diverse aspecten van het platform niet goed en mensen klagen erover dat het helemaal niet zo nieuw en ‘revolutionair’ is als de mensen van de marketing iedereen heeft doen geloven. Maar de truc is gedaan en iedereen mag opnieuw gaan betalen. Kassa!
Mijn eigen situatie beschrijft zo’n beetje waar het op neerkomt. Op de eerste plaats heb ik betaald voor een jaar aan updates die er niet zullen komen, terwijl gesproken werd over ‘updates for a lifetime’. Dat ‘lifetime’ slaat dan op de levensduur van het product zelf, en men is natuurlijk zo slim geweest het product niet versie 2.8 of zoiets te noemen, maar DMS. EOL (End of Lifetime) betekent in dit geval dus gewoon DOA (Dead on Arrival). Op de tweede plaats bood versie 2 diverse plugins en sections aan die gratis waren. Zelfs al kijk ik nu via mijn account naar die plugins en section, ze zijn eenvoudigweg verdwenen en vervangen door alleen maar premium producten. Premium betekent dokken. Erger nog zijn de mensen er aan toe die al vele sites middels dit platform hebben ontwikkeld en nu gedwongen worden over te stappen en daardoor opeens vastzitten aan een maandelijks abonnement.
Hoe dan ook en geld weggegooid, heb ik de overstap gemaakt naar het Genesis Framework, wat ik al veel eerder had moeten doen. Nette prijs, goede ondersteuning, geen poeha en een open communicatie. En daarboven ook nog eens een veel beter framework/platform of hoe je het ook wilt noemen. Zoekmachine-geoptimaliseerd, zeer degelijk en betrouwbaar, vele updates en een heldere visie op de toekomst van websites bouwen en vindbaarheid.